Het Europese Aanrijdingsformulier – tips en advies

Het Europese aanrijdingsformulier (EAF) is het document bij uitstek om een aangifte te doen van een aanrijding tussen 2 voertuigen op de openbare weg én op privéterrein. Een goed ingevuld én ondertekend door beide partijen formulier versnelt de afhandeling van je schadedossier en de uitbetaling van je schade. Gebruik dit bij elke botsing tussen 2 autovoertuigen maar ook voor een botsing tussen auto – (brom)fietser, auto – boom, auto – gebouw,…. Het formulier leent zich voor aangifte van alle mogelijke schade van zodra 1 voertuig betrokken is, onafhankelijk wie of wat de tegenpartij is. Het is je gids om alle noodzakelijke info te verzamelen. Geen papieren aanrijdingsformulier bij de hand? Gebruik dan zeker de app Crasform om elektronisch aangifte te doen bij je makelaar en verzekeraar.

Zorg in je voertuig voor meerdere aanrijdingsformulieren én een pen. Bij een kettingbotsing dien je een formulier te gebruiken per 2 betrokken voertuigen. Vul op voorhand je gegevens in of vraag aan je makelaar de voor ingevulde crashstickers. Het voorkomt extra stress op het moment van een ongeval. Komt de politie ter plaatse en stellen zij al dan niet een PV op (noodzakelijk bij gewonden, tegenpartij is dronken, niet verzekerd…), vraag hen bijstand voor het invullen van je aanrijdingsformulier. Het ingevulde EAF verkort aanzienlijk de proceduretijd voor de uitbetaling van de schade. Het opvragen van een PV bij de overheid kan maanden, zoniet meer dan een jaar duren.

Je vult met de tegenpartij één EAF in, je dient geen aansprakelijke aan te duiden, het is een verzameldocument van objectief vaststelbare gegevens (je staat stil, je doet een maneuver, je komt van rechts, je botst op de achterzijde van je voorganger…). Gebruik een pen en schrijf op een harde ondergrond zodat het dubbel leesbaar is. Vul het EAF onmiddellijk ter plaatse in. Heeft je tegenpartij een formulier in een andere taal? Geen paniek, alle rubrieken zijn in alle Europese landen identiek en kan je je eigen formulier gebruiken voor de vertaling. Maak ook foto’s van het gebeurde ongeval, de omgeving, de verkeersborden en de documenten van de tegenpartij (verzekeringskaart, inschrijvingsbewijs). Deze werken verhelderend voor je schadebeheerder. Niet zeker van je stuk? Bel je makelaar op de plaats van het ongeval voor telefonische bijstand.

Getuigen van het ongeval vermeld je bovenaan. Was het een ongeval met een vrij zware materiële impact? Duid dan bij gewonden “ja”. Sommige kwetsuren zoals hoofdpijn, wiplash, ‘gescheurde’ ingewanden, spierpijnen,.. manifesteren zich vaak enige uren na het ongeval. Eveneens bovenaan duid je de exacte locatie aan van het ongeval met datum en uur.

Zijn de bovenste rijen ingevuld, vul dan vervolgens de 3 kolommen in: “Voertuig A”, rubriek 12 “Toedracht van A en B” en “Voertuig B”. Controleer zeker rubriek 8 – Verzekeringsonderneming of je tegenpartij alle gegevens van zijn verzekeringskaart correct overneemt en de verzekeringskaart nog een niet vervallen datum heeft. Zo ja, dien je zeker de politie in te schakelen.

In Vak 10 duid je met een pijl waar er impact was op je voertuig en vermeldt zo ruim mogelijk de zichtbare schade. Vak 14 gebruik je voor extra toelichting en/of commentaar op de informatie van de tegenpartij. Vak 13, de situatieschets oefen je best op een kladblaadje. Zorg voor juiste verhoudingen qua grootte wagen en bv de breedte van de baan. De ruitjes op het EAF helpen je hierbij. Is alles goed ingevuld? Ga je akkoord met de ingevulde info in de gemeenschappelijke rubrieken 12,13 en 15, dan kan je het EAF met een gerust hart ondertekenen. Elke partij bewaart één exemplaar en bezorgt dat aan zijn makelaar. Samen met je makelaar kan je de ommezijde in- en aanvullen.